ابوت

لغت نامه دهخدا

ابوت.[ اُ ] ( ع مص ) سخت گرم شدن روز. سخت گرم شدن هوا.
ابوت. [ اُ ب ُوْ وَ ] ( ع اِ ) ج ِ اَب. ( منتهی الارب ).
ابوت. [ اُ ب ُوْ وَ ] ( ع مص ) پدری. پدر شدن. || غذا دادن. پروردن.

فرهنگ معین

(اُ بُ وَّ ) [ ع . ] (مص ل . ) پدری ، پدر شدن ، پدر بودن .

فرهنگ عمید

۱. پدری.
۲. [مجاز] اصل و نژاد.

فرهنگ فارسی

پدرشدن ، پدری
۱ - ( مصدر ) پدری پدر شدن . ۲ - غذا دادن پروردن .
سخت گرم شدن روز

دانشنامه عمومی

ابوت (دهانه). ابوت یک دهانه برخوردی در ماه است.

دانشنامه آزاد فارسی

اَبوت
اَبوت (abbot) (یا: پدر روحانی، واژه ای برگرفته از «اَبّا»ی آرامی به معنی «پدر») رئیس و بزرگ راهب های دِیر، اصطلاحی رایج در میان پیروان مسلک بِنِدیکتی یا دیگر تشکل های رُهبانی کاتولیک. آیین نامة بندیکتی، ابوت را سرپرست اصلی تشکلش می داند و اختیارات مدیریتی وسیعی برایش قائل است. ابوت را معمولاً راهبان انتخاب می کنند و حکمش را پاپ یا اسقف به اعتبار شأن دیر، که مستقل باشد یا تحت نظارت کلیسای اسقفی، تنفیذ می کند. نشان های رسمی ابوت همان نشان های اسقفی یعنی کلاه، عصا، حلقة انگشتری و جز آن است. ولی مرتبة ابوت معمولاً با اسقف یکسان نیست. در کلیسای ارتُدوکس شرقی، راهب اعظم یا قائد همتای ابوت است. در انگلستان، پیش از اصلاحات دینی، ۲۶ ابوت و دو پیشوا عضو مجلس اعیان بودند و در آلمان، امیرـ ابوت ها، اختیارات محلی فراوانی داشتند. در قرون وسطا «سالار ابوت»ها و «کنت ـ ابوت»ها اشخاصی مذهبی نبودند و در ازای مبالغی که امیر از دیرها در اختیارشان می گذاشت خدمات نظامی عرضه می کردند.

ویکی واژه

پدری، پدر شدن، پدر بودن.