بارزه

لغت نامه دهخدا

( بارزة ) بارزة. [ رِ زَ ] ( ع ص ) تأنیث بارز. آشکار : و تری الارض بارزة. ( قرآن 18 / 48 ). || ( اِ ) در تداول طبی ، قسمت بیرونی مخرج. و اذااحرق ( الشعر ) و نثر علی مقعدة البارزة... ( ابن البیطار ) . رجوع به بارز شود.

فرهنگ فارسی

تانیث بارز

فرهنگستان زبان و ادب

{trait} [باستان شناسی] هر مشخصه یا ویژگی قابل مشاهدۀ یک دست ساخته یا سازه یا هر مادۀ فرهنگی دیگر

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی بَارِزَةً: آشکار
ریشه کلمه:
برز (۹ بار)

ویکی واژه

هر مشخصه یا ویژگی قابل‌مشاهدۀ یک دست‌ساخته یا سازه یا هر مادۀ فرهنگی دیگر.