باتش

لغت نامه دهخدا

باتش. [ ت ُ ] ( اِ ) ترنج.( جهانگیری ) ( شعوری ج 1 ص 168 ). رجوع به باتس شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم