معنی انیت | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( آنیت ) آنیت. [ نی ی َ ]( مص جعلی ، اِمص ) در تداول عوام ، از «آن ِ» فارسی که به صورت جعلی مصدر عرب درآمده ، مانند دوئیّت. کیفیتی از حُسن و جز آن که از آن تعبیری نتوان کرد. لطف.
انیت. [ اِن ْ نی ی َ ] ( ع مص جعلی ) منسوب به انی :
دست کسی برنرسد بشاخ هویت او
تا رگ انیت او ز بیخ و بن برنکنی.سنائی.|| انیت عبارت از تحقیق وجود عینی است از جهت رتبت ذاتیه. ( فرهنگ مصطلحات عرفاء سجادی ). رجوع به انی شود.
انیت. [ اَ ] ( ع مص ) نالیدن. || اندازه کردن چیزی را. || حسد بردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
انیة. [ اِ ] ( ع اِ ) کلمه انکار است به معنی نه. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
انیة. [ اِن ْ نی ی َ ] ( ع مص جعلی ) ( اصطلاح فلسفی ) تحقق وجود عین است از حیث رتبه ذاتی خود. ( از تعریفات سید جرجانی ). و رجوع به انیت شود.

فرهنگ معین

(اَ نِّ یَُ ) [ ع . انیة ] (مص جع . ) هستی ، وجود، ج . انیات .

فرهنگ فارسی

( آنیت ) لطف
( مصدر ) هستی جود. جمع : انیات توضیح (هستی را انیت خوانند بتازی و ماهیت دیگر است و انیت دیگر. )
منسوب به انی . یا انیت عبارت از تحقق وجود عینی است از جهت رتبت ذاتیه .

فرهنگ اسم ها

اسم: آنیت (پسر) (ترکی) (تلفظ: anit) (فارسی: آنیت) (انگلیسی: anit)
معنی: مجسّمه، تندیس یادبود

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] انیت یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای مصدر جعلی انّ به معنای ثبوت است.
اِنّیّت، مصدر جعلیِ اِنّ و به معنای وجود و ثبوت است. لِمّیّت مصدر جعلیِ لِم، وبه معنای علّیّت و سببیت است. این دو واژه در تبیین دو قسم برهان (انّی و لمّی) کاربرد دارند. حدوسط در قیاس برهانی اگر علت تصدیق ثبوت اکبر برای اصغر یا سلب اکبر از اصغر، هم در عقل و هم در خارج و نفس الامر، باشد قیاس مزبور را «برهان لمّی» گویند، چون مفید لمّیّت و علّیت حکم است، و اگر فقط علت تصدیق در عقل باشد «برهان انّی» گفته می شود، چون فقط مفید انّیّت و ثبوت حکم است.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: (۱) مظفر، محمدرضا، المنطق.
۱. ↑ مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۳۶۲.
...