لغت نامه دهخدا
- انشادسرای ؛ شعرخوان. ( آنندراج ).
- انشاد کردن ؛ خواندن. قرائت کردن. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به منشد شود.
انشاد
- انشادسرای ؛ شعرخوان. ( آنندراج ).
- انشاد کردن ؛ خواندن. قرائت کردن. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به منشد شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. شعر خواندن.
۳. هجو کردن.
۴. [قدیمی] راهنمایی کردن.
۵. [قدیمی] تعریف گمشده ای را کردن و در طلب آن رفتن.
فرهنگ فارسی
۱ - تعریف و وصف کردن گمشده را. ۲ - هجو کردن . ۳ - شعر کسی را خواندن برای دیگری بر خواندن خواندن و آوردن شعر از دیگری مقابل انشائ .
دانشنامه اسلامی
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۷۲۹.
...
[ویکی فقه] انشاد (منطق). انشاد یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای مخاطبه مفید تخییل و مورد استفاده در صناعت شعر است.
عناوینی در خطابه های قیاسی به کار گرفته می شود که از آنها به «مخاطبات» تعبیر می شود. مخاطبات هشت نوع است: تعلیم، مجارات، مناظره، معانده (قیاس عنادی)، اختبار (قیاس امتحانی)، مجادله، خطابه و انشاد. غیر از موارد مذکور، هر چه از آن استفاده شود یا داخل در این مواد است یا غیر مانوس و متروک. ازمیان انواع مذکور، انشاد برای ایقاع اعتقاد و تصدیق به کار نمی رود، بلکه نقش آن تخییل (برانگیختن قوه خیال و به هیجان آوردن نفس از راه صورت خیالی) است و در صناعت شعر به کار می رود.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: (۱) ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق). (۲) جبر، فرید، موسوعة مصطلحات علم المنطق عند العرب.
۱. ↑ جبر، فرید، موسوعة مصطلحات علم المنطق عند العرب، ص۱۲۰.
...
