انتیک

لغت نامه دهخدا

( آنتیک ) آنتیک. ( فرانسوی ، ص ، اِ ) ( از لاطینی آنتی کواوس ، به همین معنی ) ظرف یا جامه یا کتاب یا فرش یا مجسمه و مانند آن سخت دیرینه. || در تداول فارسی ، سخت بد. سخت زشت و کریه.

فرهنگ معین

( آنتیک ) [ فر. ] (ص . ) ۱ - دیرینه ، باستانی ، عتیقه (فره ). ۲ - (عا. ) باارزش ، قیمتی . ۳ - (عا. ) بسیار بد، سخت زشت و کریه .

فرهنگ عمید

( آنتیک ) ویژگی هر شیء قدیمی و تاریخی که ارزش هنری داشته باشد.

فرهنگ فارسی

( آنتیک ) ( صفت ) ۱ - عتیقه شئ کهنه دیرینه . ۲ - قیمتی با ارزش : چیز آنتیکی است . ۳ - سخت بد سخت زشت و کریه .
انتیک: کهنسال، کهنه، دیرینه، باستانی، عتیق، کهن، هرچیزتاریخی وقدیمی باقی مانده ازایام قدیم

دانشنامه عمومی

آنتیک (استان). آنتیک ( Antique ) یکی از استان های کشور فیلیپین است. این استان در مرکز این کشور قرار گرفته است و بخشی از جزیره ویسایا به شمار می رود.
مرکز این استان شهر سان خوزه است. جمعیت آن حدود چهارصد و هفتاد هزار نفر است. مساحت این استان دو هزار و پانصد کیلومتر مربع است .

دانشنامه آزاد فارسی

آنتیک. رجوع شود به:عتیقه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم