املش. [ اَ ل َ ] ( اِخ ) قصبه مرکز دهستان املش بخش رودسر شهرستان لاهیجان است که در 12 هزارگزی جنوب باختری رودسر و 12 هزارگزی جنوب خاوری لنگرود واقع شده. سکنه آن 2600 تن است. آب آن از رودخانه شلمان و محصول آن برنج ، چای ، ابریشم است. بازار آن در حدود 80 باب دکان دارد و روزهای سه شنبه بازار عمومی دایر میشود. این قصبه دارای ادارات دولتی است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ). املش. [ اَ ل َ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش رودسر شهرستان لاهیجان است. این دهستان بین دهستانهای حومه لنگرود و رودسر واقع شده. آب آن از رودخانه شلمان و پلرود تأمین می شود. محصول قراء جلگه ، برنج ، و محصول قراء کوهستانی ، لبنیات است. این دهستان از 44 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن در حدود دوازده هزار تن است. مرکز دهستان قصبه املش ( رجوع به همین ماده شود ) و قراء مهم آن سویره ، چهارده ، چلارس ، مشکله ، گلستان محله ، تمیجان ، کلاکلایه و نرکه است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2 ).
فرهنگ فارسی
نام یکی از دهستانهای بخش رودسر شهرستان لاهیجان است .
دانشنامه عمومی
اَملَش شهری از توابع بخش مرکزی شهرستان املش در استان گیلان و مرکز شهرستان املش است. شهرستان املش با مساحت تقریبی ۴۰۷ کیلومتر مربع در فاصله ۷۵ کیلومتری شهرستان رشت و در ۱۶ کیلومتری شهرستان رودسر و شهرستان لنگرود قرار دارد. قدمت این شهر به دوران سلطنت شاه عباس صفوی بر می گردد. در این دوران امرایی به نام های ولی سلطان صوفی و بهرام علی صوفی به امر شاه عباس به حکومت رانکوه و دیلمان منصوب و در املش سکنی گزیدند. از خانواده های قدرتمند و قدیمی املش می توان به خاندان صوفی اشاره کرد. کشف آثاری از قرون گذشته در این منطقه، حاکی از این است که املش سابقه کهن تاریخی پیش از اسلام را دارد. ۱۴۷ اثر از آثار تاریخی املش ثبت ملی شده است که از نظر تعداد آثار تاریخی بعد از فومن در جایگاه دوم استان گیلان قرار دارد. دو روستای بویه و امام در ییلاقات این شهرستان جز چهار روستای تاریخی استان گیلان معرفی شده اند. این شهرستان یکی از دو معدن بزرگ میکای سیاه و دولومیت ایران را در قلب خود جای داده است. املش با ۳۲ درصد تولید چای ، بزرگترین تولیدکننده چای و دومین تولیدکننده فندق کشور ایران محسوب می گردد. براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت املش برابر با ۱۵۴۴۴ نفر بوده است. مردم املش از قوم گیلک هستند درباره اینکه چرا به آن املش گفته میشود فرضیه های مختلفی وجود دارند، برخی معتقدند که اسمی است مرکب از دو واژه «ام» و «لش» که «لش» به معنی راکد، ایستاده، و «ام» به رود و رودخانه گفته می شود؛ بنابراین املش به معنی رود تنبل و راکد از جریان ایستاده می باشد. شهر املش مجاور رودخانه شلمان رود واقع شده و به علت «مند آب» بودن رودخانه در سابق، این شهر بنام «آبلش» نامیده شد. این رودخانه باعث شد که املش به دو قسمت غربی و شرقی به ترتیب به نام های «سولوش» و «آبلش» موسوم و بعدها به مرور زمان املش نامیده شد در صورتی که رودخانه املش بسیار پر جنب و جوش بوده و بدلیل کوهپایه ای و شیب دار بودن منطقه امکان «مند آب» در هیچ کجا از این شهرستان وجود نداشته است. اما فرضیه دیگری نیز وجود دارد که بدین گونه است در برخی از شهرها و مناطق مسکونی اروپایی که دارای منابع طبیعی و آب و هوایی مشابه با شهرستان املش هستند ( داشتن رودخانه و جنگل و سرسبزی ) پسوند آملش ، آم لاش ، ( am lesh ) داده شده است مانند شهر ( لاندسبرگ آم لش ) شهری در ایالت بایرن در کشور آلمان و ( وایسنباخ آملش ) نام یک منطقه مسکونی در اتریش که در منطقه رویت واقع شده است احتمالا در زمان های دور نام این شهر را آملش یا آم لاش گذاشته باشند و به مرور زمان دستخوش تغییرات شده و به املش تغییر نام پیدا کرده .
ویکی واژه
یا آملش، منطقه‌ای باستانی و محل سکونت نژادی خاص از زنان ایرانی در شمال ایران. اصطلاحی برای اشاره به افرادی خاص از بانوان و برای آقایان کاربرد نداشته است. نژادی خاص از زنان، زنان درشت هیکل یا لندهور و تنبل.
