لغت نامه دهخدا
- اماکن عمومی ؛ جاهای همگانی مانند مسجد، کاروانسراو غیره. ( فرهنگ فارسی معین ).
- اماکن متبرکه ؛ جاهای مقدس. ( از آنندراج ). قبر حضرت محمد ( ص ) و قبور ائمه. ( از ناظم الاطباء ). سرزمینهای مقدس. ( فرهنگ فارسی معین ).
- اماکن مقدسه ؛ سرزمینهای پاک مانند بقعه های ائمه. ( فرهنگ فارسی معین ).
- || مسیحیان به اراضی فلسطین که محل زندگی عیسی بن مریم بود میگویند. مهمترین مراکز آن ، اورشلیم و بیت اللحم و ناصره است. اورشلیم در نزد مسلمانان و مسیحیان و یهودیان محترم است. ( از المنجد ).
