معنی الکا | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

الکا. [ اُ ] ( مغولی ، اِ ) پرگنه و زمین و ملک و وطن. ( غیاث اللغات ). ملک و بوم و زمین. ( برهان قاطع ) ( از آنندراج ) ( هفت قلزم ) ( ناظم الاطباء ). ناحیت. الکه. در آذربایجان شوروی امروزه اولکه گویند بمعنی سرزمین و کشور، و واو را تلفظ نکنند.

فرهنگ عمید

۱. ملک، زمین.
۲. مرزوبوم، کشور.

فرهنگ فارسی

اولکا، اولکه، الکه: ملک، زمین، مرزوبوم، کشور
( اسم ) ۱ - زمین بوم . ۲ - ناحیه قسمتی از ایالت .

فرهنگ اسم ها

اسم: آلکا (دختر، پسر) (فارسی)
معنی: در گویش سمنان نام امامزاده ای

دانشنامه عمومی

آلکا (دین بالتیک). آلکا یا آلکاس ( لتونیایی: elks ) نام یک مکان مقدس یا مکانی برای قربانی کردن در اساطیر بالتیک است. در لتونی و لیتوانی، آلکا و الکس شناخته شده ترین بخش جای نام شناسی برای مکان های مقدس است. ۱۲۰ تپه، ۷۰ زمین کشاورزی و ۵۰ پهنه آبی ( دریاچه، رود و تالاب ) با این واژه در نام هایشان شناسایی شده اند.