اتون

لغت نامه دهخدا

( آتون ) آتون. ( اِ ) کدبانویی که دخترکان را تعلیم خواندن و دوختن دهد. معلمه. || مشیمه. زهدان. بچه دان.
اتون. [ اَت ْ تو / اَ ] ( معرب ، اِ ) ( معرب از فارسی ) تون. گلخن. آتون. ( زمخشری ). گلخن گرمابه. || تنور گچ پز و نان پز. کوره آهک پزان. || آتشدان آهنین. || الأتون...یستعار لما یطبخ فیه الاَّجر و یقال له بالفارسیة خمدان و تونق و اشوزن. ( المغرب مطرزی ). ج ، اُتن ، اتاتین. اتونی بمعنی گلخن تاب منسوب بدانست. ( منتهی الارب ).
اتون. [ اُ ] ( ع مص ) اَتن. مقیم شدن. || ثابت شدن بجائی.

فرهنگ معین

(اَ ) [ معر. ] ( اِ. ) ۱ - تون ، گلخن ، گلخن گرمابه . ۲ - تنور گچ پز و نان پز، کورة آهک پزان . ۳ - آتشدان آهنین .

فرهنگ عمید

( آتون ) کوره.

فرهنگ فارسی

( آتون ) معلمه بچه دان
اتون اول پادشاه باویر ( و٠ مونیخ ۱۸۴۸ - ف . ۱۹۱۶ م ٠ ) وی در ۱۸۸۶ جلوس کرد و به علت بلاهت فقط اسما سلطنت داشت ٠
( اسم ) ۱ - تون گلخن آتون گلخن گرمابه . ۲ - تنور گچ پز و نان پز . ۳ - کور. آهک پزان . ۴- آتشدان آهنین .
مقیم شدن

فرهنگ اسم ها

اسم: آتون (پسر) (ترکی) (تلفظ: atun) (فارسی: آتون) (انگلیسی: atun)
معنی: جسور، دلیر و قهرمان

دانشنامه عمومی

آتون. آتون ( به انگلیسی: Aten ) کانون مرکزی دینی به نام آتون پرستی بود که به صورت قرص خورشید به نمایش گذاشته می شد اما در اصل جلوه ای از خدایی به نام رع بوده است. دین آتون پرستی به صورت رسمی توسط آخناتون در سلسه هجدهم در سرزمین مصر باستان تأسیس شد. تاریخ دقیق سلسله هجدهم مشخص نیست اما به صورت عمومی این سلسله را در حوالی سال های ۱۵۵۰ تا ۱۲۹۲ قبل از میلاد قرار می دهند. پرستش آتون و حکومت همزمان آخناتون از ویژگی های اصلی دوره ای از سلسله هجدهم است که به آن دوره عمارنه ( ۱۳۵۳–۱۳۳۶ قبل از میلاد ) می گویند.
دین آتون پرستی و پرستش رسمی آتون پس از مرگ آخناتون به پایان رسید. کمی پس از مرگ آخناتون، یکی از جانشینان اون در سلسله هجدهم به نام توت عنخ آمون، مجدداً پرستش خدایان دیگر در معابد را از سر گرفت و خدایی به مانند آمون که پیش از آخناتون پرستیده می شد را مجدداً به عنوان تجلی خورشید منصوب کرد. آمون به صورت یک یک قرص خورشیدی که در حال انتشار پرتوهای نوری است به تصویر کشیده شد.
آتون (کمون). آتون ( به فرانسوی: Atton ) یک کمون در فرانسه است که در Meurthe واقع شده است. آتون ۱۵٫۳۸ کیلومتر مربع مساحت دارد ۲۰۲ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

دانشنامه آزاد فارسی

آتون. آتُون (Aton)
آتُون
در مصر باستان، قدرت نامرئی خورشید. این قدرت به صورت صفحه ای با چند بازو نمایش داده می شد. آتون مظهری از یگانه خدای خورشید بود که آخِناتون، فرعون مصر، به منظور استقرار نظام تک خدایی به جای نظام چندخدایی سنتی، از پرستش آن حمایت می کرد.

ویکی واژه

آتون
(قدیم): کوره آجرپزی و آهک‌پزی. تون، گلخن، گلخن گرمابه.[۱]
تنور گچ‌پز و نان‌پز، کوره آهک‌پزان.
آتشدان آهنین.
↑ از عربی أتّون، از سریانی (ʾattūnā) ܐܬܘܢܐ؛ یا شاید از ایرانی میانه ātōn < *ātawan*، مربوط به سغدی ātapan «کوره».