اقتدارگرایی
دانشنامه آزاد فارسی
حکومت برگزیدگان بر یک کشور به منظور حفظ ثروت و قدرت خود با سرکوبِ مخالفان و مطبوعات. اینان غالباً دربرابر فعالیت هایی که برای امنیت شان خطری ندارند بی اعتنایند و فقط به مراکز قدرت رقیب خود، مانند اتحادیه های کارگری و احزاب سیاسی، البته با کنترل شدید، اجازۀ موجودیت می دهند. نوع حادّ اقتدارگرایی را توتالیتاریانیسم (تمامت خواهی) می نامند.
