تجلی شهودی. [ ت َ ج َل ْ لی ِ ش ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) عبارت است از ظهور وجودی که باسم النور مسمی است. و آن ظهور حق باشد بصور اسماء خود در اکوان ، آنچنانی که خود صور اوست و این ظهور به نفس الرحمن تعبیر میشود که همه موجودات از فیض وجود او جامه هستی در بر کنند. چنانکه در اصطلاحات الصوفیه بیان کرده است. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). رجوع به آنندراج و رجوع به تجلی شود.
فرهنگ فارسی
عبارتست از ظهور وجودی که باسم النور مسمی است . و آن ظهور حق باشد بصور اسمائ خود در اکوان آنچنانی که خود صور اوست و این ظهور به نفس الرحمن تعبیر میشود که همه موجودات از فیض وجود او جام. هستی در بر کنند .
