زیراکس
دانشنامه عمومی
دانشنامه آزاد فارسی
زیراکْس
زیراکْس
زیراکْس
زیراکْس
زیراکْس
روش الکتروستاتیکیو خشک تکثیر، بدون استفاده از نگاتیویا کاغذ حساس. در ۱۹۳۸، چستر کارلسونامریکایی این روش را اختراع کرد و از آن برای ساخت دستگاه فتوکپیزیراکس استفاده کرد. برای زیراکس گرفتن از هر سند، تصویر آن را روی صفحۀ فتورساناییبا بار الکتروستاتیکیمی گذراند. بار الکتروستاتیکی فقط در نقاطی باقی می ماند که با تصویر متناظر است. سپس، تصویر ناپیدای روی صفحه را از طریق تماس با پودر مرکب ظاهر می کنند. پودر مرکب فقط به نقاطی می چسبد که تصویر در آن جا باقی مانده است. سپس این تصویر را به سطح کاغذ معمولی یا هر سطح تخت دیگر منتقل، و آن را به سرعت گرم می کنند تا ثابت شود. کاربردهای این فرآیند عبارت اند از نسخه برداری از اسناد، بزرگ کردن میکروفیلم، آماده کردن نسخۀ اصلی برای لیتوگرافی، و چاپ افست. همچنین، این فرآیند در ماشین های چاپ روی کاغذ حساس، تهیۀ تصاویر پرتو ایکس، و چاپ خروجی رایانه با سرعت های بالا به کار می رود.
