شتاب گرفتن. [ ش ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) عجله کردن. شتاب کردن. شتاب به کار بردن. شتافتن. به سرعت روان شدن. شتاب بگرفتن. عجله به کار بردن. تعجیل نمودن. تندی کردن. حزم را از دست دادن : همه دشت نخجیر و مرغ اندر آب اگردیر مانی نگیرد شتاب.فردوسی.به زن گفت چندان دهش نان و آب که از تن نگیرد روانش شتاب.فردوسی.پیامی گزارم ز افراسیاب اگر شاه از این بر نگیرد شتاب.فردوسی.همی راند دستان گرفته شتاب چو پرنده مرغ و چو کشتی بر آب.فردوسی. || تعجب کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) : یکی خلعت آراست افراسیاب که گر برشمارمت گیری شتاب.فردوسی.
فرهنگ معین
( ~ . گِ رِ تَ ) (مص ل . ) ۱ - عجله کردن . ۲ - سرعت گرفتن . ۳ - جدا شدن .
فرهنگ فارسی
۱ - عجله کردن شتاب کردن . ۲ - تعجب کردن : یکی خلعت آراست افراسیاب که گر بر شمارت گیری شتاب . ز دینار وز گوهر شاهوار ز زرین کمرهای گوهر نگار ...