لغت نامه دهخدا
شباهنگام کآهوی ختن کرد
ز ناف مشک خود خور را رسن کرد.نظامی.شباهنگام کز صحرای اندوه
رسیدی آفتابش بر سر کوه.نظامی.شباهنگام کاین عنقای فرتوت
شکم پر کرد از این یکدانه یاقوت.نظامی.
شباهنگام
شباهنگام کآهوی ختن کرد
ز ناف مشک خود خور را رسن کرد.نظامی.شباهنگام کز صحرای اندوه
رسیدی آفتابش بر سر کوه.نظامی.شباهنگام کاین عنقای فرتوت
شکم پر کرد از این یکدانه یاقوت.نظامی.
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
هنگام شب ترا من چشم در راهم. شباهنگام، که می‌گیرند در شاخِ «تلاجن» سایه‌ها رنگِ سیاهی وزآن دلخستگانت راست اندوهی فراهم شباهنگام. در آن دم که بر جا دره‌ها چون مرده ماران خفتگانند در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام گَرَم یاد آوری یا نه من از یادت نمی‌کاهم ترا من چشم در راهم. ―نیما یوشیج، شهرام ناظری
