سیاه پستان

لغت نامه دهخدا

سیاه پستان. [ پ ِ ] ( ص مرکب ) زنی که فرزند او نزید. ( غیاث ). زنی که فرزند او نماند و هر طفلی که شیر دهد بمیرد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( فرهنگ رشیدی ).

فرهنگ معین

(پِ ) (ص مر. ) ۱ - کنایه از: زنی که توجهی به تربیت کودک خود ندارد. ۲ - زنی که هر کودک شیر او را بخورد بمیرد.

فرهنگ عمید

۱. زنی که پستانش سیاه باشد.
۲. [مجاز] زنی که بچۀ خود را خوب پرورش ندهد.
۳. [مجاز] زنی که هر بچه ای را شیر بدهد، آن بچه بمیرد.

فرهنگ فارسی

۱ - زنی که پستانش سیاه رنگ باشد . ۲ - زنی که کودک خود را مراقبت و تربیت نکند . ۳ - زنی که هر کودک شیر او را بخورد بمیرد .

ویکی واژه

کنایه از: زنی که توجهی به تربیت کودک خود ندارد.
زنی که هر کودک شیر او را بخورد بمیرد.