سه چرخه

لغت نامه دهخدا

سه چرخه. [ س ِ چ َ خ َ / خ ِ ] ( اِ مرکب ) وسیله نقلیه ای که با سه چرخ حرکت کند. حرکت آن یا به وسیله نیروی موتور یا گردانیدن اهرمی که با واسطه زنجیری چرخها را بحرکت درمی آورد، صورت میگیرد. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

( ~ . چَ خِ ) (اِمر. ) وسیلة نقلیة بچه گانه با دو چرخ در عقب و یک چرخ فرمان در جلو که با پا زدن به حرکت درمی آید.

فرهنگ عمید

وسیلۀ نقلیه که سه چرخ داشته باشد، چه با نیروی موتور حرکت کند و چه با نیروی پا یا دست.

فرهنگ فارسی

وسیله نقلیه که با سه چرخ حرکت کند حرکت آن یا به وسیله نیروی موتور یا یا گردانیدن اهرمی که به واسطه زنجیری چرخها را به حرکت در می آورد صورت میگیرد .

دانشنامه عمومی

سه چرخه گونه ای وسیلهٔ ترابری است که دارای سه چرخ می باشد.
استفاده از سه چرخه از سده نوزدهم رواج یافت و نخستین کاربرد آن در ۱۸۲۸ به عنوان یک گاری سه چرخه با اسب ثبت شده است.
سه چرخه های رکابی سه چرخه هایی هستند که با رکاب زدن و نیروی انسانی یا برقی ( با سامانه ای شبیه به دوچرخه ) به حرکت درمی آیند. سه چرخه ها برای کارهای گوناگونی ساخته شده اند برای نمونه برای ترابری انسان، ترابری بار، برای گردشگران و تفریح و برخی نیز برای انجام مسابقات به کار می روند.
نمونه هایی از سه چرخه های رکابی:
• خودروی رکابی ( velomobile یا bicycle car )
• سه چرخهٔ باری ( Freight trikes )
• ریکشای رکابی ( Trike rickshaws )
همانند موتور سیکلت ها برخی از سه چرخه ها نیز موتوری هستند.
نمونه هایی از سه چرخه های موتوری:
• اتوریکشا ( Auto rickshaws )
سه چرخه های محیط زیستی، سه چرخه هایی هستند که هیچ سروصدا یا منواکسیدکربنی فراوری نمی کنند و محیط زیست را آلوده نمی کنند.
نمونه هایی از سه چرخه های محیط زیستی:
• سه چرخهٔ بایان ( Trikebayan )

ویکی واژه

وسیلة نقلیة بچه گانه با دو چرخ در عقب و یک چرخ فرمان در جلو که با پا زدن به حرکت درمی آید.