لغت نامه دهخدا سامک. [ م ِ ] ( ع ص ) بلند از هر چیزی. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): سنام سامک ؛ کوهان بلند. ( مهذب الاسماء ).
فرهنگ معین (مِ ) [ ع . ] (ص . ) مرتفع . (?(سامکات (مِ ) [ ع . ] (اِ. )دو ستارة سماک رامح و سماک اعزل در صورت های فلکی عوّا و سُنبله .
