ریگزار

لغت نامه دهخدا

ریگزار. ( اِ مرکب ) زمینی که همه آن ریگ باشد. ( ناظم الاطباء ). ارض محصحصة. ریگ. ریگستان. ریگ بوم. رملة. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به ریگستان شود.

فرهنگ معین

(اِمر. ) زمین پر از ریگ .

فرهنگ عمید

زمین پوشیده از ریگ، زمین پرریگ، ریگستان.

فرهنگ فارسی

ریگستان، زمین پرریگ، زمین پوشیده ازریگ
( اسم ) زمین پر از ریگ ریگستان .

ویکی واژه

زمین پر از ریگ.