روان ساختن

لغت نامه دهخدا

روان ساختن. [ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) روان کردن. روانه کردن. رجوع به روان کردن شود.
- روان ساختن کاری ؛ روبراه کردن آن کار. انجام دادن آن کار:
بدین رای گشتند یکسر گوان
که این کار را زال سازدروان.فردوسی.

فرهنگ معین

( ~. تَ ) (مص م . ) ۱ - فرستادن ، روانه کردن . ۲ - جریان دادن ، حرکت دادن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) حرکت دادن عازم ساختن .

ویکی واژه

فرستادن، روانه کردن.
جریان دادن، حرکت دادن.