رزجرد. [ رَ ج ِ ] ( اِخ ) نام یکی از دیه های ساوه. رجوع به ترجمه تاریخ قم ص 116 و 140 شود. رزجرد. [ رَ ج ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان قزوین. سکنه آن 993 تن. آب آنجا از چشمه. محصولات عمده آن غلات و بنشن و پنبه و انگور و بادام. از آثار قدیم آنجا محل معروف به هفت چشمه در این ده است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).
دانشنامه عمومی
رَزجـِرد یکی از روستاهای بخش مرکزی شهر قزوین در استان قزوین است. مردم رزجرد تات زبان هستند و این روستا در زبان محلی ززی یَرد ( Zeziyard ) نامیده می شود. این روستا در ابتدای سال هشتاد و پنج با جمعیتی حدود ۱۸۹۰ نفر در قالب ۴۸۴ خانوار یکی از پرجمعیت ترین روستاهای استان قزوین به شمار می رود . این روستا در فاصله ۲۱ کیلومتری شمال شرقی شهر قزوین و در مسیر جاده الموت واقع شده است و به دلیل داشتن آب و هوای مناسب، باغچه سراهای تفریحی و کوهستانی بودن؛ پذیرای اهالی قزوین به ویژه در تعطیلات است. گردشگران و بازدیدکنندگان قلعه الموت و دریاچه اوان نیز از این روستا می گذرند. • قلعه سنگرود: این قلعه در زبان محلی به «قاله سنگه رو» ( Ghala Sanga Rou ) معروف است. • قلعه: دیوارهای قدیمی این قلعه که از خشت و ساروج درست شده اند هنوز پابرجا هستند و احتمالاً یکی از برج های دیده بانی فرقه اسماعیلیه ( حسن صباح ) می باشد. • امامزاده محمد از نوادگان امام حسن مجتبی • امامزاده ابراهیم • محله درده ( Dardeh ) • محله پسک ( Passak ) • محله دشته خرمن • محله سنگه لاق ( SangaLagh ) ( سنگلاخ ) • محله جیده ( Jideh ) • محله عسلگاه • محله در مسجد • محله پس باغ • محله لو جو • محله آخورگاه
ویکی واژه
رزجرد نام روستایی در ۲۱ کیلومتری شمال‌شرقی قزوین که البته در زبان محلی تاتی ززی یرد نامیده می‌شود. رزجرد از دو بخش رز - جِرد شکل گرفته و ممکن است جِرد همان گَرد از اصطلاحات تمدنی و جغرافیایی دوره ساسانیان و پیش از آن باشد، مانند دستجرد که دستگرد درست‌تر آن است.
