دروغ پرداز

لغت نامه دهخدا

دروغ پرداز. [ دُ پ َ ] ( نف مرکب ) دروغ پردازنده. پردازنده ٔدروغ. آراینده دروغ. آنکه دروغ دیگری را تزیین کندو راست جلوه دهد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). کاذب. ( ناظم الاطبا ). کسی که دروغ گوید. دروغ باف :
قلم به شرح محبت دروغ پرداز است
به بال شوق رقم گر ز نامه بر نپرد.ظهوری ( از آنندراج ).

فرهنگ معین

( ~. پَ ) (ص فا. ) کسی که دروغ گوید.

فرهنگ عمید

کسی که سخنان دروغ می گوید یا می نویسد، آن که مطالب بی حقیقت را با آب و تاب بیان کند، دروغ باف.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که دروغ گوید .
دروغ پردازنده پردازنده دروغ آراینده دروغ آنکه دروغ دیگری را تزیین کند و راست جلوه دهد کاذب

ویکی واژه

کسی که دروغ گوید.