داریکه

لغت نامه دهخدا

داریکه. [ ک َ / ک ِ ] ( اِ ) قسمت بالای دارها ( درخت ها ) که تیر از آن کنند. در همدان مصطلح است ، و در کرج و طهران ، شلاقی نامند.

فرهنگ فارسی

قسمت بالای دارها
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال قهوه فال قهوه