خاک خواری ( به لاتین: Geophagia ) عمل عمدی خوردن زمین یا خاک - موادی مانند خاک رس، گچ یا تپه موریانه است. این بیماری در بسیاری از جانوران غیرانسانی وجود دارد و در بیش از ۱۰۰ گونه از پستانداران ثبت شده است. خاک خواری در انسان نیز رخ می دهد و بیشتر در میان کودکان و زنان باردار گزارش می شود. خاک خواری انسانی شکلی از هرزه خواری ( پیکا ) است - ولع مصرف و مصرف هدفمند مواد غیرغذایی - و اگر از نظر اجتماعی یا فرهنگی مناسب نباشد، در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ( DSM ) به عنوان یک اختلال خوردن طبقه بندی می شود. اگرچه علت آن ناشناخته باقی مانده است، خاک خواری دارای مزایای بالقوه سازگاری سلامت و همچنین پیامدهای منفی است.