بیلچه

لغت نامه دهخدا

بیلچه. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) بیل خرد کوتاه دسته. بیل با دسته ای کوتاه که بنایان بکار دارند. ( یادداشت مؤلف ). کلند خرد. ( آنندراج ). بیل کوچک. ( ناظم الاطباء ). || استام. خاک انداز. مجرفه. مقحاة. مسحاة. خیسه. چمچه. کمچه. ( یادداشت مؤلف ). || آلتی وجین را. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ عمید

بیل کوچک، کفچۀ دسته دار که باغبانان در جابه جا کردن بوته های کوچک گل به کار می برند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - بیل کوچک . ۲ - کفچ. دسته دار که در جابجا ساختن گلهای باغچه ها بکار برند .

دانشنامه عمومی

بیلچه ( به انگلیسی: hand trowel ) بیل کوچکی است که دسته ای کوتاه دارد. از بیلچه در باغبانی برای کندن زمین، ایجاد حفره و برداشتن خاک، وجین کردن، افزودن کود، انتقال و کاشت گل و گیاهان در خانه و مقیاسهای کوچک باغ یا باغچه استفاده می کنند.