لغت نامه دهخدا
صد چو ماهست آن عجب دُرّیتیم
که بیک ایماء او شد مه دونیم.مولوی.|| در تصوف ، تعریض خطاب بی اشارت و عبارت. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ایما شود.
ایماء
صد چو ماهست آن عجب دُرّیتیم
که بیک ایماء او شد مه دونیم.مولوی.|| در تصوف ، تعریض خطاب بی اشارت و عبارت. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به ایما شود.
دانشنامه اسلامی
«ایماء» در لغت به معنای اشاره، و در اصطلاح، کنایه ای است با وسائط اندک و روشنی ارتباط (تلازم بین لازم و ملزوم) که بی هیچ تعریضی مستقیما بر معنای مقصود دلالت می کند؛ گویا به سوی آن معنا اشاره می شود؛
← ایماء در قرآن
۱. ↑ یونس/سوره۱۰، آیه۷۱.
...
