اکاسیا
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
نام آکاسیا برگرفته از زبان یونانی است. کارل لینه در سال ۱۷۷۳ این سرده را بر اساس گونه آفریقایی درخت بابل ( Acacia nilotica ) توصیف کرد. در حدود ۱۳۰۰ گونه مختلف از آکاسیا وجود دارد که حدود ۹۶۰ گونه آن ها بومی استرالیا هستند و بقیه در مناطق گرم و معتدل اروپا، آفریقا، جنوب آسیا و آمریکا در هر دو نیمکره شمالی و جنوبی پراکنده اند.
صمغ آکاسیا حاوی قندهای طبیعی از نوع رامنوز، آرابینوز و گالاکتوز است. همچنین حاوی اسید گلوکورونیک و ۴ متوکسی گلوکورونیک می باشد. درصمغ عربی کلسیم، منیزیم، پتاسیم، سدیم نسبتاً زیاد است. صمغ عربی درآب و گلیسیرین حل می شود ولی در الکل نامحلول است.
درشاخه های این گیاه بر اثر گزش حشره ها، یا دراثر وزش باد و برخورد ساقه هابا یکدیگر ایجاد خراش شده ماده ای به خارج تراوش می گردد که به نام صمغ آکاسیا یا صمغ عربی موسوم است. نوع مرغوب صمغ آکاسیا به صورت قطره های کوچک مدور یا زاویه دار به رنگ سفید تا مایل به زرد است؛ ولی نوعی از آن که به رنگ قهوه ای یاقرمز روشن می باشد در تجارت مورد پسند نیست.
• ازصمغ آکاسیا برای آرایش موی سر، برای تهیهٔ قرصها، چسب ها، قطره و پودرها استفاده می شود و به مقدار بسیار کم در تهیهٔ غذا و شیرینی مصرف دارد.
• صمغ آکاسیا را درآب گرم حل نموده یک ژله تهیه می نمایند و از این ژله برای درمان برخی بیماری ها روزی ۱ تا ۴ قاشق چایخوری تناول می کنند. ممکن است این ژله را با شربت های دیگر مخلوط نموده و صبح و ظهر و شب هر دفعه ۱ تا ۴ قاشق چایخوری تناول نمایند.
آکاسیا؛ نام علمی این سرده ( Acacia ) برگرفته از واژه یونانی ακακια یا acacía، است که توسط تئوفراست ( Theophrastos ) گیاهشناس، فیلسوف و فیزیکدان یونانی که در۳۷۱ تا ۲۸۷ قبل از میلاد می زیست، و دیوسکوریت ( Dioscorides ) داروساز و گیاه شناس یونانی که در ۴۰–۹۰ میلادی می زیست به گونه ای از آکاسیا که در مصر می رویید داده شد. این واژه ( واژه یونانی ακακια یا acacía ) خود احتمالاً از تکرار واژه یونانی ακέ ακις acé acís به معنای تیزبودن یا خار، ساخته شده است.
دانشنامه آزاد فارسی
ویکی واژه
(گیاهی): درخت یا درختچه‌ای که در مناطق گرمسیر می‌رویَد. چوب بعضی از انواع آن سخت و قیمتی است و از بعضی گونه‌های آن صمغ بدست می‌آید.
گل این درخت که در عطرسازی مصرف میشود معمولا برنگ‌زرد یا سفید است.
