انشایی

لغت نامه دهخدا

انشایی. [ اِ ] ( ص نسبی ) منسوب به انشاء.
- جمله انشایی ؛ جمله ای که قابل صدق وکذب نباشد. مقابل خبری. اخباری. رجوع به انشاء شود.
|| مولد و دارای قوه ایجاد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

منسوب به انشائ

فرهنگستان زبان و ادب

{injunctive} [زبان شناسی] در زبان شناسی تاریخی، صورتی از فعل که در آن زمان مشخص نیست

ویکی واژه

در زبان‌شناسی تاریخی، صورتی از فعل که در آن زمان مشخص نیست.