آلو بخارا

لغت نامه دهخدا

( آلوبخارا ) آلوبخارا. [ ب ُ ]( اِ مرکب ) آلوبخارایی. قسمی آلو برنگ سرخ و بطعم ترش یا میخوش که پوست آن را کَنند و در خیک یا ظروف دیگر کنند و بشهرها برند. اجاص. آلو خراسانی. برقوق.

ویکی واژه

آلو‌بخارا
(گیاهی): نوعی آلو، که خشک شده آن را در تهیه خورش بکار می‌برند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
دودول
دودول
سنی چوخ ایستیرم
سنی چوخ ایستیرم
ساقی
ساقی
صبا
صبا