شکیبایی به معنای داشتن صبر و بردباری است. این ویژگی به فرد کمک می‌کند تا در برابر چالش‌ها و شرایط دشوار، بدون از دست دادن خونسردی و بدون نشان دادن خشم، ایستادگی کند. شکیبا بودن به معنای پایدار بودن در برابر فشارها و عدم عجله در تصمیم‌گیری‌ها است. این صفت با ویژگی‌های عجول بودن در تضاد است و به فرد این امکان را می‌دهد که در انجام کارها به آرامی و با دقت پیش برود. در واقع، شکیبایی یک مهارت ارزشمند است که به فرد کمک می‌کند تا در موقعیت‌های سخت، نه تنها خود را کنترل کند، بلکه بهترین تصمیمات را نیز اتخاذ نماید. این ویژگی می‌تواند در زندگی روزمره و همچنین در روابط اجتماعی، تاثیرات مثبتی بر جای بگذارد و موجب بهبود کیفیت زندگی شود.