آش رشته یکی از شناخته‌شده‌ترین آش‌های ایرانی به شمار می‌آید. این خوراک معمولاً با کشک و گاهی با سرکه یا ترشی سرو می‌شود. بسته به عادات خانوادگی، می‌توان از آن به عنوان پیش‌غذا یا غذای اصلی استفاده کرد. همچنین، در فصل زمستان و در مهمانی‌ها، به ویژه در روز سیزده‌به‌در یا مراسم افطار در ماه رمضان، آش رشته به عنوان پیش‌غذا مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ماه رمضان، این آش جایگاه ویژه‌ای در سفره‌های خانواده‌های ایرانی دارد و از جمله غذاهای مناسب این ماه محسوب می‌شود. آب را در یک ظرف بزرگ می‌ریزیم تا به جوش بیاید. سپس حبوبات شامل لوبیا، عدس و نخود را به آن اضافه می‌کنیم. در این حین، در ظرف دیگری پیازهای خرد شده را با روغن، نمک و زردچوبه تفت می‌دهیم. وقتی که مخلوط آب و حبوبات به جوش آمد، سبزی آش را به آن اضافه کرده و اجازه می‌دهیم به مدت ۲۰ دقیقه بجوشد تا طعم خامی نگیرد. پس از این مدت، رشته آشی را به مخلوط اضافه کرده و همراه با آن پیاز داغ را نیز می‌ریزیم. سپس منتظر می‌مانیم تا رشته‌ها پخته شوند. رشته‌ها زمانی پخته شده‌اند که به خوبی نرم و کمی پهن‌تر شده باشند. زمانی که رشته آماده شد، در ظرفی دیگر نعنا داغ و سیر داغ تهیه می‌کنیم. برای این کار، سیرهای ریز خرد شده را در کمی روغن تفت می‌دهیم و مقدار کمی زردچوبه به آن اضافه می‌کنیم تا رنگ طلایی بگیرد. اگر تمایل داشته باشید، می‌توانید در حین سرخ کردن پیازها، سیر داغ را نیز آماده کرده و همزمان با رشته به مواد دیگر اضافه کنید تا با هم بجوشند. همچنین برای تزئین روی آش، علاوه بر سیر داغ، می‌توان از پیاز سرخ شده در روغن بدون زردچوبه نیز استفاده کرد. برای زیباتر کردن سطح آش، زمانی که کمی غلیظ شد به خاطر روغن موجود در آن، می‌توان مقداری کشک روی آن ریخت و سپس نعنا داغ، سیر داغ و پیاز داغ را به آن اضافه کرد. برخی از رشته‌های آش به خودی خود شور هستند، بنابراین هنگام اضافه کردن نمک باید دقت کرد تا آش بیش از حد شور نشود. اگر سبزی‌های مخصوص آش در دسترس نبود، استفاده از اسفناج به تنهایی برای تهیه این خوراک کافی است و آش همچنان خوشمزه خواهد بود.