بوی خوش زن (محصول ۱۹۷۵)
این فیلم ایتالیایی به کارگردانی دینو ریسی ساخته شده و داستان آن حول محور شخصیت اصلی و ارتباطات او با دیگران می‌چرخد. این فیلم در جشنواره فیلم کن ۱۹۷۵ موفق به کسب جایزه «بهترین بازیگر مرد» برای ویتوریو گاسمن شد. داستان این فیلم به بررسی موضوعاتی چون عشق، زندگی و چالش‌های انسانی می‌پردازد.
بوی خوش زن (محصول ۱۹۹۲)
این فیلم درام به کارگردانی مارتین برست و محصول یونیورسال استودیوز است. این فیلم بازسازی فیلم ایتالیایی قبلی است و آل پاچینو در نقش سرهنگ فرانک اسلید به ایفای نقش پرداخته است. بازی ماندگار او در این فیلم جوایز مهمی از جمله اسکار و گلدن گلوب را برای او به ارمغان آورد. سکانس مشهور رقص تانگو آل پاچینو در این فیلم نیز به شدت مورد تحسین قرار گرفته است.
داستان فیلم ۱۹۹۲:
در این فیلم، یک دانشجوی کالج به نام چارلز سیمس به دنبال شغل است و در نهایت شغل پرستاری آخر هفته از یک افسر نابینای ارتش به نام سرهنگ فرانک اسلید را به دست می‌آورد. چارلز در مدرسه خود با مشکلاتی روبرو می‌شود که ممکن است منجر به اخراج او شود. در ادامه، او به سرهنگ کمک می‌کند تا از خودکشی رهایی یابد و سرهنگ نیز در مراسم کمیته انضباطی به کمک چارلز می‌آید و سخنرانی تأثیرگذاری انجام می‌دهد که نتیجه آن به نفع چارلز تمام می‌شود.
