شعر ملکا ذکر تو گویم از سنایی غزنوی، شاعر بزرگ ایرانی قرن پنجم هجری است. سنایی یکی از شاعران برجسته در ادبیات فارسی است که در شعرهایش به مضامین عرفانی، فلسفی و اخلاقی پرداخته است. در این شعر، او به زیبایی به موضوع توحید و ارتباط انسان با خداوند اشاره می‌کند.
تحلیل و تفسیر بیت:
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی:
واژه ملک به معنای پادشاه یا خالق می‌باشد و در اینجا به خداوند اطلاق شده است. شاعر در حال ذکر و یادآوری نام و صفات خداوند است و این ذکر به معنای توجه و تمرکز بر خداوند و ویژگی‌های اوست. در ادامه، او به صفات الهی خداوند اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که تو پاکی و خدایی، این بیان نشان‌دهنده عظمت و پاکی خداوند است که سنایی به زیبایی در این مصرع بیان کرده است.
نروم جز به همان ره که توام راهنمایی:
این بخش نشان‌دهنده تسلیم و اطاعت شاعر در برابر اراده الهی است. سنایی در اینجا تصمیم دارد تنها در مسیری حرکت کند که خداوند او را به آن هدایت کرده است. این بیانگر اعتماد و ایمان شاعر به خداوند است و نشان می‌دهد که او به دنبال هدایت الهی است و تنها در راهی قدم می‌گذارد که خداوند برایش تعیین کرده است.
این شعر دعوتی است به یادآوری خداوند و پیروی از راهنمایی‌های او، و به نوعی تجلی عشق و تسلیم در برابر اراده الهی است.