عدد حقیقی (Real Number): به اعدادی گفته می‌شود که می‌توانند به صورت عدد صحیح، کسری یا اعشاری بیان شوند. شامل اعداد منفی، مثبت، صفر و اعداد گویا و غیرگویا هستند.
عدد صحیح (Integer): اعدادی که شامل اعداد منفی و مثبت بدون کسری هستند، مانند -3، 0، 5.
عدد گویای (Rational Number): عددی که می‌توان آن را به صورت کسر از دو عدد صحیح نوشت، مانند ½، ¾.
عدد غیرگویی (Irrational Number): عددی که نمی‌توان آن را به صورت کسر از دو عدد صحیح نوشت، مانند √2 یا π.
مجموعه (Set): یک مجموعه شامل یک گروه از اشیاء است که ویژگی‌های خاصی دارند. مثلاً مجموعه اعداد طبیعی {1, 2, 3, ...}.
تابع (Function): یک رابطه بین دو مجموعه که به هر عنصر از مجموعه ورودی، یک عنصر مشخص از مجموعه خروجی نسبت داده می‌شود. مثلاً f(x) = x^2 یک تابع است.
حد (Limit): مفهومی در حساب دیفرانسیل و انتگرال که به رفتار یک تابع نزدیک به نقطه خاص اشاره دارد. مثلاً حد تابع f(x) به هنگام x نزدیک به 0.
مشتق (Derivative): نرخ تغییرات یک تابع نسبت به تغییرات ورودی آن است. مشتق در حساب دیفرانسیل کاربرد دارد و نشان می‌دهد که تابع چگونه تغییر می‌کند.
انتگرال (Integral): معکوس مشتق است و به مساحت زیر منحنی تابع مربوط می‌شود. انتگرال‌ها در محاسبه مساحت‌ها و حجم‌ها کاربرد دارند.
دنباله (Sequence): یک ترتیب از اعداد که معمولاً با یک قانون خاص مشخص می‌شود. مثلاً دنباله 1، 2، 3، 4.
سری (Series): مجموع دنباله‌ها را سری می‌نامند. به عبارت دیگر، سری مجموع اعضای دنباله است.
ماتریس (Matrix): یک جدول مستطیلی از اعداد که به صورت ردیف و ستون قرار می‌گیرند. ماتریس‌ها در ریاضیات برای حل معادلات خطی استفاده می‌شوند.
بردار (Vector): یک شیء ریاضی است که دو ویژگی جهت و اندازه دارد. بردارها معمولاً برای نمایش موقعیت در فضاهای هندسی استفاده می‌شوند.
هندسه (Geometry): شاخه‌ای از ریاضیات که به مطالعه شکل‌ها، اندازه‌ها و ویژگی‌های فضایی می‌پردازد.
الجبرا (Algebra): شاخه‌ای از ریاضیات که با عملیات جبری مانند جمع، ضرب، تقسیم و معادلات سروکار دارد.
معادله دیفرانسیل (Differential Equation): معادله‌ای که شامل مشتقات یک تابع است و معمولاً برای مدل‌سازی پدیده‌های طبیعی و فیزیکی استفاده می‌شود.
عدد مختلط (Complex Number): عددی که به صورت a + bi نوشته می‌شود که در آن a و b اعداد حقیقی و i واحد موهومی است (i² = -1).
فرمول (Formula): یک عبارت ریاضی است که روابط بین متغیرها را نشان می‌دهد. برای مثال، فرمول مساحت دایره A = πr².
تابع خطی (Linear Function): تابعی است که نمودار آن یک خط راست را نشان می‌دهد و به صورت f(x) = mx + b نوشته می‌شود.
شعاع (Radius): فاصله از مرکز یک دایره یا کره تا هر نقطه روی آن.
قطر (Diameter): خط مستقیمی که از یک نقطه روی دایره تا نقطه‌ای دیگر بر روی دایره کشیده می‌شود و از مرکز دایره عبور می‌کند.
جبر خطی (Linear Algebra): شاخه‌ای از ریاضیات که به مطالعه فضای برداری و سیستم‌های معادلات خطی می‌پردازد.
حاصلضرب دوتایی (Dot Product): عملیاتی روی دو بردار که نتیجه آن یک عدد است. این عملیات در هندسه برای محاسبه زاویه بین دو بردار استفاده می‌شود.
حاصلضرب برداری (Cross Product): عملیاتی روی دو بردار در فضای سه‌بعدی که نتیجه آن یک بردار جدید است. این عملیات برای تعیین مساحت متوازی‌الاضلاع ساخته شده از دو بردار کاربرد دارد.
فضای برداری (Vector Space): مجموعه‌ای از بردارها که تحت عملیات جمع و ضرب اسکالر بسته است.
مجموعه‌های جزئی (Subsets): اگر تمام اعضای یک مجموعه در مجموعه دیگر قرار گیرند، آن مجموعه جزئی از مجموعه دیگر است.
دترمینان (Determinant): یک عدد که از یک ماتریس مربع به دست می‌آید و ویژگی‌های خاصی از ماتریس را نشان می‌دهد. در حل معادلات خطی و بررسی معکوس‌پذیری ماتریس‌ها کاربرد دارد.
نظریه گروه‌ها (Group Theory): شاخه‌ای از ریاضیات که به مطالعه گروه‌ها می‌پردازد. گروه‌ها ساختارهایی هستند که تحت یک عمل دوگانه خاص دارای ویژگی‌هایی مثل هم‌جمعی و هویت می‌باشند.
آنتروپی (Entropy): در نظریه اطلاعات، آنتروپی معیاری برای اندازه‌گیری عدم قطعیت یا پیچیدگی یک سیستم است.
آسیب‌پذیری (Vulnerability): در ریاضیات کاربردی، آسیب‌پذیری به توانایی سیستم‌ها در مواجهه با تغییرات یا تهدیدات غیرقابل پیش‌بینی اشاره دارد.
