کلمات و اصطلاحات تخصصی رشته جهانگردی

کلمات و اصطلاحات تخصصی رشته جهانگردی

  • گردشگری (Tourism): به سفر کردن به مکان‌های مختلف برای اهداف تفریحی، آموزشی یا فرهنگی گفته می‌شود. این فرآیند شامل خدماتی است که برای رفاه گردشگران فراهم می‌شود.
  • صنعت گردشگری (Tourism Industry): شامل تمام بخش‌هایی است که خدمات به گردشگران را ارائه می‌دهند، مانند هتل‌ها، آژانس‌های مسافرتی، حمل‌ونقل، رستوران‌ها و جاذبه‌های توریستی.
  • مدیریت گردشگری (Tourism Management): شاخه‌ای از مدیریت است که به برنامه‌ریزی، سازماندهی و نظارت بر فعالیت‌های گردشگری و جلب مشتریان مربوط می‌شود.
  • آژانس مسافرتی (Travel Agency): یک سازمان که خدمات گردشگری مانند رزرو بلیت، تورهای گردشگری، اقامتگاه‌ها و خدمات دیگر را به مشتریان ارائه می‌دهد.
  • توریسم پایدار (Sustainable Tourism): نوعی از گردشگری است که به حفظ منابع طبیعی و فرهنگی در طول زمان کمک می‌کند و به آسیب نرساندن به محیط‌زیست و جوامع محلی توجه دارد.
  • گردشگری فرهنگی (Cultural Tourism): نوعی از گردشگری است که هدف اصلی آن آشنایی با فرهنگ‌ها، آداب و رسوم، هنرها و تاریخ جوامع مختلف است.
  • گردشگری اکوتوریسم (Ecotourism): شاخه‌ای از گردشگری است که به بازدید از محیط‌های طبیعی و حفاظت از آنها متمرکز است. در این نوع گردشگری، اهمیت به حفظ تنوع زیستی و احترام به اکوسیستم‌ها داده می‌شود.
  • گردشگری ماجراجویی (Adventure Tourism): گردشگری که به سفرهایی با فعالیت‌های ماجراجویانه مانند کوهنوردی، پرش از دمنوش، غواصی و غیره اشاره دارد.
  • هتل‌داری (Hospitality): به ارائه خدمات به گردشگران در هتل‌ها، رستوران‌ها، و سایر اماکن اقامتی گفته می‌شود. این خدمات شامل پذیرایی، اقامت و دیگر خدمات رفاهی است.
  • تور لیدر (Tour Leader): فردی که مسئول هدایت گروه‌های گردشگری به مقاصد مختلف است. وظایف او شامل برنامه‌ریزی سفر، اطلاع‌رسانی به گردشگران و اطمینان از رفاه گروه است.
  • مقصد گردشگری (Tourism Destination): مکانی است که گردشگران به آنجا سفر می‌کنند. مقصدهای گردشگری می‌توانند شهرها، کشورها، یا حتی جاذبه‌های خاصی مانند پارک‌های ملی یا سواحل باشند.
  • بوم‌گردی (Agrotourism): نوعی از گردشگری است که در آن گردشگران به روستاها و مناطق کشاورزی سفر می‌کنند تا با شیوه‌های زندگی روستایی و کشاورزی آشنا شوند.
  • توریسم پزشکی (Medical Tourism): نوعی گردشگری است که در آن افراد به کشورهای دیگر برای دریافت خدمات درمانی و پزشکی سفر می‌کنند.
  • توریسم ورزشی (Sports Tourism): گردشگری مرتبط با فعالیت‌های ورزشی، مانند حضور در مسابقات ورزشی، گردشگری مربوط به ورزش‌های خاص (مانند گلف یا اسکی) یا شرکت در تورهای ورزشی.
  • گردشگری تجاری (Business Tourism): شامل سفرهایی است که هدف اصلی آنها انجام امور تجاری مانند کنفرانس‌ها، نمایشگاه‌ها و جلسات تجاری است.
  • پایگاه داده گردشگری (Tourism Database): یک سیستم ذخیره و مدیریت اطلاعات مربوط به صنعت گردشگری، شامل داده‌هایی در مورد مقاصد، هتل‌ها، خدمات و جاذبه‌ها.
  • تور (Tour): به یک سفر هدایت‌شده برای گروهی از گردشگران گفته می‌شود که می‌تواند شامل بازدید از مکان‌های مختلف، همراه با راهنما و برنامه‌ریزی از پیش تعیین‌شده باشد.
  • هزینه‌های سرانه (Per Capita Expenditure): مبلغی که هر گردشگر در طول سفر خود برای اقامت، غذا، حمل و نقل و دیگر خدمات خرج می‌کند.
  • ترافیک گردشگری (Tourism Traffic): به تعداد گردشگران که وارد یک مقصد خاص می‌شوند، گفته می‌شود.
  • تحقیقات بازار گردشگری (Tourism Market Research): فرآیند جمع‌آوری و تحلیل اطلاعات مربوط به نیازها، ترجیحات و رفتار گردشگران به منظور بهبود و توسعه خدمات گردشگری.
  • سفر انفرادی (Solo Travel): سفر به تنهایی بدون همراهی دیگران. این نوع سفر معمولاً برای کسانی که به دنبال استقلال و تجربه‌های شخصی هستند، جذاب است.
  • بسته تور (Tour Package): یک مجموعه از خدمات شامل بلیت، اقامت، حمل‌ونقل و گاهی بازدید از جاذبه‌ها که به صورت یکجا به گردشگران عرضه می‌شود.
  • جاذبه گردشگری (Tourist Attraction): هر مکان یا فعالیتی که به دلیل ویژگی‌های خاص خود (طبیعی، تاریخی، فرهنگی یا تفریحی) برای گردشگران جذاب است.
  • گردشگری حلال (Halal Tourism): گردشگری که مطابق با اصول و مقررات دین اسلام است. این شامل خدمات غذایی حلال، مکان‌های نماز، و امکاناتی است که با نیازهای مسلمانان هماهنگ باشد.
  • اقامتگاه (Accommodation): مکانی که گردشگران برای استراحت و اقامت به آنجا می‌روند. این می‌تواند شامل هتل‌ها، مهمان‌پذیرها، خانه‌های اجاره‌ای و دیگر امکانات باشد.
  • ارزیابی تجربه گردشگری (Tourism Experience Evaluation): فرآیند ارزیابی و تحلیل تجربه‌ای که گردشگران از یک مقصد یا خدمات گردشگری دریافت کرده‌اند.
  • مدیریت مقصد (Destination Management): فرآیند برنامه‌ریزی، توسعه، بازاریابی و نظارت بر مقصدهای گردشگری به‌منظور ارائه خدمات بهتر به گردشگران و جلب رضایت آنها.
  • برنامه‌ریزی گردشگری (Tourism Planning): فرآیند تعیین استراتژی‌ها و اقدامات برای توسعه و بهبود صنعت گردشگری در یک منطقه یا کشور.
  • حمل‌ونقل گردشگری (Tourism Transportation): انواع وسیله‌های نقلیه مورد استفاده در سفرهای گردشگری، از جمله اتوبوس‌ها، قطارها، هواپیماها و کشتی‌ها.
  • بازاریابی گردشگری (Tourism Marketing): فرآیند تبلیغ و ترویج مقصدها، خدمات و جاذبه‌های گردشگری به‌منظور جذب گردشگران.
  • گردشگری روستایی (Rural Tourism): نوعی از گردشگری که بر بازدید از مناطق روستایی و کشاورزی تمرکز دارد. این نوع گردشگری می‌تواند شامل فعالیت‌های سنتی، کشاورزی و فرهنگی باشد.
  • برنامه تورهای ترکیبی (Combined Tours): تورهایی که ترکیبی از چند مقصد مختلف یا انواع مختلف گردشگری (مثلاً گردشگری فرهنگی و طبیعت‌گردی) را در یک سفر ارائه می‌دهند.
  • سفر درون‌کشوری (Domestic Tourism): گردشگری که در داخل کشور انجام می‌شود، به‌طور مثال یک شخص از شهر خود به شهر دیگری در همان کشور سفر می‌کند.
  • سفر خارجی (International Tourism): گردشگری که از یک کشور به کشور دیگری انجام می‌شود. این شامل سفر به کشورهای مختلف برای تفریح، تجارت یا اهداف دیگر است.
  • هواپیمایی گردشگری (Tourism Aviation): به صنعت هواپیمایی که سفرهای گردشگری را تسهیل می‌کند، شامل پروازهای مسافربری برای گردشگران.
  • تور لیدری (Tour Guiding): هنر و مهارت هدایت و راهنمایی گروه‌های گردشگری در بازدید از جاذبه‌های مختلف. تور لیدر معمولاً اطلاعاتی در مورد تاریخ، فرهنگ، جغرافیا و ویژگی‌های جاذبه‌ها ارائه می‌دهد.
  • کالاهای گردشگری (Tourism Goods): محصولاتی که گردشگران معمولاً در سفر خریداری می‌کنند، مانند سوغاتی‌ها، صنایع دستی و دیگر محصولات خاص.
  • مدیریت بحران در گردشگری (Crisis Management in Tourism): فرآیند برنامه‌ریزی و اقداماتی که باید در زمان بحران‌ها یا بلایای طبیعی (مثلاً زمین‌لرزه، سیل) برای حفظ ایمنی و سلامت گردشگران انجام شود.
  • اطلاعات گردشگری (Tourism Information): داده‌ها و اطلاعاتی که گردشگران برای برنامه‌ریزی سفر نیاز دارند، از جمله اطلاعات در مورد مقصدها، خدمات و جاذبه‌ها.
  • گردشگری تخصصی (Specialized Tourism): انواع خاصی از گردشگری که بر اساس علایق خاص گردشگران شکل می‌گیرد، مانند گردشگری غذایی، گردشگری ورزشی، گردشگری تاریخی و غیره.
  • سفر گروهی (Group Travel): سفرهایی که به صورت گروهی سازمان‌دهی می‌شوند و معمولاً توسط یک تور لیدر هدایت می‌شود.
  • گردشگری فصلی (Seasonal Tourism): نوعی از گردشگری که به طور عمده در فصول خاصی از سال رونق دارد، مانند گردشگری اسکی در زمستان یا گردشگری ساحلی در تابستان.
  • میزبان گردشگری (Tourism Host): افرادی یا سازمان‌هایی که از گردشگران استقبال کرده و به آنها خدمات می‌دهند، مانند هتل‌ها، رستوران‌ها و مراکز تفریحی.
  • آژانس تور (Tour Operator): سازمان‌هایی که تورهای گردشگری را طراحی، سازمان‌دهی و اجرا می‌کنند. این آژانس‌ها معمولاً بسته‌های سفر شامل اقامت، حمل‌ونقل و برنامه‌ریزی فعالیت‌ها را عرضه می‌کنند.
  • گواهی کیفیت گردشگری (Tourism Quality Certification): گواهینامه‌ای که به مؤسسات گردشگری (مانند هتل‌ها، رستوران‌ها و آژانس‌های مسافرتی) داده می‌شود تا نشان دهد خدمات آنها مطابق با استانداردهای بین‌المللی است.
  • مدیریت منابع انسانی در گردشگری (Human Resource Management in Tourism): فرآیند جذب، آموزش، مدیریت و حفظ نیروی انسانی در بخش‌های مختلف صنعت گردشگری.
  • تفریحگاه (Resort): مکانی که امکانات تفریحی و رفاهی زیادی برای گردشگران فراهم می‌کند. این می‌تواند شامل استخر، زمین‌های گلف، باشگاه‌های ورزشی و مراکز خرید باشد.
  • حفاظت از میراث فرهنگی (Cultural Heritage Protection): اقداماتی که به حفظ و نگهداری آثار و مکان‌های فرهنگی و تاریخی انجام می‌شود تا برای نسل‌های آینده نیز قابل استفاده و بازدید باشند.
  • راه‌های دسترسی (Access Routes): مسیرهای جاده‌ای، ریلی، هوایی یا آبی که گردشگران برای رسیدن به مقصدهای گردشگری از آنها استفاده می‌کنند.
  • بازاریابی مقصد (Destination Marketing): فرآیند ترویج و تبلیغ یک مقصد خاص به گردشگران از طریق روش‌های مختلف بازاریابی مانند تبلیغات، روابط عمومی و بازاریابی دیجیتال.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم