اصطلاح «زبان مو درآوردن» در زبان فارسی به معنای بسیار صحبت کردن بدون نتیجه گرفتن است. این عبارت زمانی به کار می‌رود که فردی تلاش می‌کند تا نکته‌ای را به دیگری بفهماند یا او را متقاعد کند، اما با وجود توضیحات فراوان، طرف مقابل توجهی نشان نمی‌دهد یا تغییری در رفتار او ایجاد نمی‌شود.
به عبارت دیگر، این اصطلاح بیانگر تلاش‌های بی‌ثمر و تکراری است که در نهایت به نتیجه مطلوب نمی‌رسند. برای مثال، اگر فردی بارها به دیگری بگوید که کاری را انجام دهد، اما او همچنان بی‌توجه باشد، می‌توان گفت: «زبونم مو درآورد از بس که گفتم».
این عبارت در مکالمات روزمره به‌ویژه در مواقعی که فردی از تکرار صحبت‌هایش خسته می‌شود، به‌کار می‌رود و نوعی کنایه از بی‌اثر بودن تلاش‌ها محسوب می‌شود.