این عبارت در مواقعی به کار می‌رود که فردی از دیگری می‌خواهد کاری را انجام دهد یا از انجام آن خودداری کند، اما آن شخص به شدت برعکس آن اصرار دارد. در لحظات عصبانیت و برای پایان دادن به نصیحت، با بیان این شبه جمله به او می‌فهماند که موعظه‌اش بی‌فایده است و هر کاری که می‌خواهد انجام دهد، حتی اگر به مشکلاتی منجر شود. در اینجا، اشاره به درک یا جهنم به معنای مواجهه با عواقب ناگوار ناشی از بی‌فکری یا عدم توجه به نصیحت دیگران است. به عبارت دیگر، فرد با این جمله می‌گوید که اگر به نصیحت‌ها توجه نکند، عاقبتش به جهنم رفتن خواهد بود. بسیاری از ما در موقعیت‌های مختلف با افرادی مواجه شده‌ایم که از شرایط یا دیگران خسته شده و می‌گویند برو به درک. این عبارت را بارها شنیده‌ایم و بسیاری بر این باورند که این یک نفرین است. اما اگر بدانیم که درک چه مکانی است، دیگر نمی‌توان آن را نفرین دانست، بلکه می‌توان آن را دعای خیر به حساب آورد. جالب است که بدانید این مکان در واقع بهشتی ناشناخته در ایران است که از یک سو به دریا و از سوی دیگر به بیابان چشم‌انداز دارد. تماشای غروب خورشید در زیر سایه نخل‌های بلند، رویایی است که بسیاری برای رسیدن به آن سفر به سواحل خارجی را انتخاب می‌کنند. اما غافل از اینکه در ایران، سواحل بکر و ناشناخته‌ای وجود دارد که همچون تکه‌ای از بهشت بر روی زمین است. منطقه‌ای رویایی و افسانه‌ای به نام زرآباد چابهار، با سواحل زیبا و دل‌انگیز مشابه سواحل میامی و قناری، واقع شده است. تپه‌های شنی به صورت پیوسته تا نزدیکی دریای عمان امتداد یافته‌اند. صف نخل‌ها زیبایی خاصی به این تصویر بخشیده و آبی دریا، تصویر را تا افق درخشان می‌سازد. دیار رستم که زمانی به خاطر پهلوانش در سراسر جهان شناخته شده بود، سال‌هاست که به فراموشی سپرده شده و کمتر کسی از جاذبه‌های بی‌نظیر آن آگاه است. این استان که ۱۱ درصد از مساحت کشور را در بر می‌گیرد، با وجود ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های خدادادی‌اش، هنوز نتوانسته است برای مردم منطقه سودی به ارمغان آورد. در نزدیکی زرآباد، نقطه‌ای کوچک در سواحل دریای عمان، محلی به نام «درک» در نقشه‌های ماهواره‌ای ثبت شده است. فاصله این نقطه تا شهر چابهار بیش از ۱۷۰ کیلومتر است و جاده‌ای که به آن می‌رسد، خود به عنوان جاذبه‌ای دیگر شناخته می‌شود. پس از شهر کنارک در غرب چابهار، جاده قدیمی تک باندی به سمت روستای زرآباد وجود دارد.