معنی اذکی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

اذکی. [ اَ کا ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از ذکو. زیرک تر. ( وطواط ) ( غیاث اللغات ). تیزخاطرتر: هو ارشح فؤاداً؛ ای اذکی. ( منتهی الارب ). || طیب اذکی؛ بوی خوش تیز و قوی بوی. ( منتهی الارب ): و کلما کان لونه اشبع و طعمه اظهر و رائحته اذکی فهو اقوی فی بابه. ( کتاب دوم قانون ص 152 س 18 ).
- امثال:
اذکی من المسک الأصهب بالعنبر الأشهب.
اذکی من الورد.
|| پاک تر. پاکیزه تر.