مغالطه تالیف قیاسی یکی از اشکال منطقی است که در آن نتیجه‌گیری بر اساس پیش‌فرض‌های نادرست یا ناپایدار صورت می‌گیرد. این نوع مغالطه زمانی رخ می‌دهد که شخص یا گروهی سعی می‌کند با استناد به یک یا چند قاعده کلی، نتیجه‌ای را به دست آورد که در واقع نمی‌تواند به‌طور منطقی از آن قواعد نتیجه‌گیری شود. در واقع، این مغالطه به نوعی به سوء تفاهم یا سوء استفاده از استدلال‌های منطقی منجر می‌شود. برای مثال، اگر کسی بگوید "تمام انسان‌ها باید به حقوق خود احترام بگذارند، بنابراین اگر کسی به حقوق خود احترام نگذارد، او انسان نیست"، در اینجا نتیجه‌گیری بر اساس یک پیش‌فرض نادرست صورت گرفته است. در شرایطی که فردی به حقوق خود احترام نمی‌گذارد، همچنان می‌تواند یک انسان باشد. به همین دلیل، مغالطه تالیف قیاسی می‌تواند به شکل‌های مختلفی در استدلال‌های روزمره و گفت‌وگوها ظاهر شود و باعث گمراهی یا ایجاد برداشت‌های نادرست درباره موضوعات مختلف گردد. در جامعه‌ای که ارتباطات میان فردی و اجتماعی به شدت گسترش یافته، آگاهی از این نوع مغالطه می‌تواند به تقویت توانایی‌های منطقی افراد کمک کند و از بروز اختلافات و سوء تفاهم‌ها جلوگیری نماید. بنابراین، شناخت و تحلیل دقیق این مغالطه می‌تواند برای بهبود کیفیت بحث‌ها و گفتگوها بسیار مؤثر باشد و به افراد کمک کند تا در استدلال‌های خود دقت بیشتری داشته باشند.
مغالطه تالیف قیاسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] مغالطه تألیف قیاسی، یکی از اقسام مغالطه معنوی تالیف قضایا است.
مغالطه معنوی یا مغالطه در ترکیب و تالیف قضایا است و یا مغالطه در اجزای قضیه. و مغالطه تالیف قضایا، یا مغالطه تالیف قیاسی است و یا مغالطه جمع مسائل در یک مسئله.
توضیح اصطلاح
مغالطه تالیف قیاسی، مغالطه ای است که یا در ترکیب مقدمات آن خللی وارد شده است، و این خلل معلول بی توجهی به قواعد و قوانین تالیف قیاس است، یا در مقایسه مقدمات با نتیجه، خللی وارد شده است. در صورت دوم یا نتیجه عینا یکی از مقدمات است و یا نتیجه، مطلوب قیاس نیست. "اغلاط معنوی تالیف قیاسی" و "غلط تالیف قیاسی" مترادف های مغالطه تالیف قیاسی هستند.
