پچل به معنای فردی است که همواره در حالتی ناپسند و کثیف به سر میبرد. این واژه به نوعی به شلختگی و بینظمی در ظاهر و لباس اشاره دارد. در واقع، پچل به کسی اطلاق میشود که با لباسهای آلوده و ناپاک به نظر میرسد و این وضعیت به نوعی نشاندهنده بیاعتنایی او به نظافت و آراستگی است. واژههایی همچون پلشت، قبیح و خبیث نیز از جمله مترادفهای این عبارت هستند که به زشتی و ناپسندی در ظاهر یا رفتار دلالت دارند. به طور کلی، پچل به فردی اطلاق میشود که نه تنها در لباس بلکه در رفتار و کردار نیز به نوعی ناپاک و ناپسند به نظر میرسد و این ویژگیها باعث میشود که او در نگاه دیگران به عنوان فردی غیرقابل قبول و ناپسند شناخته شود.
پچل
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
(پِ چَ ) (ص. ) ۱ - شلخته. ۲ - کثیف، پلید. بچل، چپل و پچول نیز گویند.
فرهنگ عمید
۲. کسی که تن و لباس خود را همیشه چرک و کثیف نگاه دارد.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱- شخصی را گویند که پیوسته لباس خود را ضایع کند و چرکن و ملوث گرداند. ۲- شلخته پنتی دنس پلشت قذر. ۳- قبیح مستهجن خبیث. ۴- چرک.
ویکی واژه
کثیف، پلید. بچل، چپل و پچول نیز گویند.