لغت نامه دهخدا معتشی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) شبانگاه سیرکننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). آنکه در شب آغاز به مسافرت می کند. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به اعتشاء شود.
