مرمهز

مرمهز به معنای نعت فاعلی از مصدر ارمهزاز است. این واژه به نوعی به ویژگی‌هایی اشاره دارد که به حالت خفیف و ملایم در چیزی مربوط می‌شود. در متون مختلف، مرمهز به عنوان یک صفت توصیفی مورد استفاده قرار می‌گیرد که به حس لطافت و نرمی اشاره دارد. علاوه بر این، مرمهز همچنین به معنای جای طمع و آرزو نیز به کار می‌رود. به عبارت دیگر، مکان یا موقعیتی که در آن امید و تمایلات وجود دارد و می‌تواند به عنوان هدفی برای دستیابی و تلاش مورد توجه قرار گیرد. این مفهوم به نوعی می‌تواند نشان‌دهنده جذابیت و کشش خاصی باشد که انسان‌ها را به سوی خود جذب می‌کند. به طور کلی، مرمهز به دو جنبه مختلف توجه دارد: یکی احساس لطافت و سبکی، و دیگری آرزو و تمایل به دستیابی به چیزهایی که ممکن است در دسترس نباشند. این دو جنبه می‌توانند در زندگی روزمره ما نقش مهمی ایفا کنند و بیانگر حس‌های عمیق انسانی باشند.

لغت نامه دهخدا

مرمهز. [ م ُ م َ هَِ زز ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر ارمهزاز. رجوع به ارمهزاز شود. || سبک. ( منتهی الارب ). خفیف. ( اقرب الموارد ).
مرمهز. [ م ُ م َ هََ زز ] ( ع اِ ) جای طمع و آز. ( منتهی الارب ). مطمع. ( اقرب الموارد ).