متخاوص، به معنای فردی است که چشمانش را بسته و با دقت و تمرکز به چیزی توجه میکند. این حالت به نوعی نشاندهندهی عمق تفکر و تأمل اوست، زیرا در این وضعیت، فرد میتواند به دور از حواس پرتیهای محیطی، به درون خود سفر کند و به بررسی مسائل و موضوعاتی بپردازد که برایش اهمیت دارد. این نوع نگاه کردن، به ویژه در زمانهایی که نیاز به تصمیمگیریهای دقیق و سنجیده وجود دارد، میتواند به عنوان یک ابزار مؤثر عمل کند. در واقع، متخاوص بودن میتواند به فرد کمک کند تا با تجزیه و تحلیل عمیقتر، درک بهتری از مسائل پیدا کند و بهترین راهحلها را برای چالشهای خود بیابد. این فرایند، نه تنها به افزایش تمرکز و دقت در کارها کمک میکند، بلکه میتواند باعث ایجاد آرامش ذهنی و کاهش استرس نیز شود. در این حالت، فرد از هرگونه حواس پرتی دوری کرده و به درون خود مینگرد تا بتواند به پاسخهایی عمیق و حکیمانه دست یابد. لذا، متخاوص بودن به معنای صرفاً نگاه کردن نیست، بلکه حکایت از یک فرایند پیچیده و عمیق تفکر و تأمل دارد که میتواند به رشد فردی و بهبود کیفیت زندگی کمک شایانی کند.
متخاوص
لغت نامه دهخدا
متخاوص. [ م ُ ت َ وِ ] ( ع ص ) آن که چشم فرو خوابانیده تیز نگرد به سوی چیزی. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تخاوص شود.