تفشیج به معنای باز کردن پاها به سمت دور از یکدیگر است تا بتوان عمل شاشیدن را انجام داد. این واژه به نوعی به حرکتی اشاره دارد که در زمان ادرار کردن برای راحتی بیشتر انجام میشود. این عمل به طور طبیعی در بسیاری از موجودات زنده مشاهده میشود و انسانها نیز برای راحتی و تسهیل در این فرآیند از آن بهره میبرند. در این حالت، فاصله گرفتن پاها باعث میشود که فرد احساس راحتی بیشتری داشته باشد و عمل شاشیدن به آسانی صورت گیرد. بنابراین، تفشیج به عنوان یک عمل فیزیولوژیکی ساده، نقش مهمی در راحتی و بهداشت فردی ایفا میکند.
تفشیج
لغت نامه دهخدا
تفشیج. [ ت َ ] ( ع مص ) پا از هم دور نهادن جهت شاشیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). تفشج. ( اقرب الموارد ). رجوع به تفشج شود.