کلمه یتمان به معنای کودکی است که پدرش فوت کرده و او هنوز به سن بلوغ نرسیده است. به عبارت دیگر، یتمان به کودک بی‌پدر اطلاق می‌شود که در سنین کودکی یا نوجوانی قرار دارد و پدرش را از دست داده است. این واژه در متون دینی، حقوقی و اجتماعی کاربرد فراوان دارد و برای اشاره به وضعیت خاص کودکان فاقد سرپرست پدر به کار می‌رود.
در فرهنگ‌های مختلف، حمایت از یتیمان اهمیت ویژه‌ای دارد و قوانین و مقررات خاصی برای حفظ حقوق و تأمین نیازهای آنان وضع شده است. به طور خلاصه، یتمان کودک یا نوجوانی است که پدر خود را از دست داده و به دلیل سن پایین، تحت حمایت دیگران قرار می‌گیرد.