لغت نامه دهخدا
کابح. [ ب ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از کبح.رجوع به کبح شود. || پیش آینده از آن چیزکه فال بد میگیری از وی. ج، کوابح. ( منتهی الارب ).
کابح. [ ب ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از کبح.رجوع به کبح شود. || پیش آینده از آن چیزکه فال بد میگیری از وی. ج، کوابح. ( منتهی الارب ).