معنی هدمله | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( هدملة ) هدملة. [ هَِ دَ ل َ ] ( ع اِ ) ریگ توده درخت ناک. || روزگار دیرینه و قدیم. || گروهی از مردم. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هدملة. [ هََ م َ ل َ ] ( ع مص ) دریدن جامه را. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هدملة. [ هََ دَ ل َ ] ( اِخ ) نام جایی است. ( معجم البلدان ) ( منتهی الارب ). در منتهی الارب به کسر اول ضبط شده است.

گزارش محتوای نامناسب