واژه ناهمسری به معنای همسر یا همسان نبودن است و در متون فارسی قدیمی و عربیفارسی کاربرد داشته است. این اصطلاح معمولاً برای توصیف وضعیتی به کار میرود که میان دو فرد، توافق، شباهت یا تطابق لازم در ویژگیها، اخلاق یا شرایط زندگی وجود نداشته باشد.
در متون ادبی و اخلاقی، ناهمسری میتواند به جنبههای مختلفی اشاره کند؛ از جمله تفاوت در مزاج، طبایع، دیدگاهها یا رفتارهای اجتماعی. چنین اختلافاتی ممکن است باعث شود زندگی مشترک میان دو نفر دشوار یا پرتنش شود و به نوعی ناپایداری در روابط منجر شود.
در نتیجه، واژه ناهمسری به عنوان یک صفت یا حالت، نشاندهنده عدم هماهنگی و تفاوت میان دو فرد یا دو موقعیت است. استفاده از این اصطلاح در متون قدیمی بیشتر برای تأکید بر اهمیت تطابق و همسویی در ازدواج یا روابط اجتماعی بوده و به خواننده یا مخاطب، هشدار نسبت به پیامدهای عدم هماهنگی را منتقل میکند.
