مواسق

لغت نامه دهخدا

مواسق. [ م َ س ِ ] ( ع ص، اِ ) ج ِ واسق. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ واسق به معنی ناقه بارگرفته و آبستن شده. ( آنندراج ). رجوع به واسق شود.