منتجوسه. [ م ُ ت َ س َ / س ِ ] ( اِ ) به لغت رومی ناردین باشد و آن را سنبل رومی گویند و آن بیخی است خوشبوی به سفیدی مایل. ( برهان ). دارویی که به تازی سنبل الطیب گویند. منتجوشه. ( ناظم الاطباء ). در فرهنگ فولرس منتجوشه آمده به معنی ناردین و آن را یونانی دانسته. این کلمه به همین صورت در مستعینی آمده ( سنبل رومی )، اما خطاست و چنین کلمه ای در یونانی وجود ندارد. تلفظ صحیح کلمه در نسخه B ( لیدن ) از ابن البیطار ( ll،534 a ) آمده: میبخوشه ( به فتح میم و سکون یاء و فتح باء و ضم خاء و فتح شین ) و این کلمه فارسی است به معنی می ( شراب ) با سنبل الطیب ( ناردین )، زیرا «خوشه » در فارسی مرادف «سنبل » عربی است و بنابراین این کلمه همان «اذیا وارذون اُئینوس » دیسقوریدس Y، 67 و 69 است. دزی ج 2 ص 626، 627 و 217 و در عقار ص 265 و تحفه حکیم مؤمن نیز «منتجوشه » آمده است.( از حاشیه برهان چ معین ). رجوع به مدخل بعد شود.
